تاریخچه دندان سازی

ترمیم دندان ها چیز جدیدی نیست. انسان ها هزاران سال است که دندان های قدیمی و بدون استفاده را با دندان های جدید جایگزین می کنند. آثار به جا مانده نشان می دهد که تاریخچه دندان سازی مربوط به سال های خیلی دور می شود.

تاریخچه دندان سازی

یک یافته در شمال ایتالیا نشان داده است که انسان ها حدود 13000 سال پیش در حال درمان حفره های دندان بوده اند. دندان پزشک به جای پروتز، سوراخ ها را خراشیده و آن ها را با قیر پر کرده است. دیگر شواهد قدیمی حاکی از آن است که حفره ها با ابزار سنگی تراشیده شده اند که بسیار دور از فناوری دندان پزشکی امروز است.

تاریخ اولیه

بیماری های دندان احتمالاً از اولین دندان درد پیش از تاریخ درمان شده است. در تاریخچه دندان سازی مواردی یافت شده است که دندان درد با گچ و مواد شیمیایی برای درمان درد دهان و دندان ثبت شده است. جایگزین دندان های طبیعی خیلی زود از استخوان ها و دندان های حیوانات ساخته می شد. بعداً از مواد دیگری مانند مروارید و عاج بر روی صفحات تراشیده شده دندان که از جنس استخوان یا فلز بودند، کاشته می شد.

اولین کاشت های دندان

در تاریخچه دندان سازی آمده است که 2000 سال قبل از میلاد، معمولا از بامبوهای تراشیده شده برای جایگزین دندان های از دست رفته در چین استفاده می شد. همچنین شواهد نشان می دهد که 1000 سال قبل از میلاد یک پادشاه در مصر یک میخ مسی را در استخوان فک خود کوبیده بود. این اولین مورد ثبت شده دندان فلزی در استخوان فک به جای دندان طبیعی بوده است. طی یک حفاری توسط باستان شناسان یک دندان ساخته شده از آهن در یک قبر کشف شد که مربوط به 300 سال قبل از میلاد بوده است. محققان بر این باورند که دندان آهنی پس از مرگ شخص در فک او جایگزین شده است. چرا که تحمل درد ناشی از کوبیدن دندان فلزی در فک بدون بیهوشی امروزی غیرقابل تحمل بوده است.

در 2000 سال قبل از میلاد، از دندان حیوانات یا دندان اشخاصی که در طبقه پایین اجتماعی بودند، برای جایگزینی دندان های پوسیده و از بین رفته پادشاهان و اشراف زاده ها استفاده می شد.

دندان های طلایی

مدتی پس از ساخت طلا از آن در عرصه دندان پزشکی و دندان سازی استفاده گسترده ای شد. مورخان در مورد استفاده طلا برای تشخیص یا درمان، اختلاف نظر دارند اما یک یافته از مصر در هزاره سوم قبل از میلاد نشان می دهد که از طلا (سیم طلا) برای ثابت نگه داشتن دندان ها استفاده می شد. دلیل استفاده از طلا در گذشته به غیر از جنبه زیبایی آن، واکنش ناپذیربودن این فلز است.

پل های دندانی

اتروسک ها مردمانی بودند که پیش از ظهور رومیان در شبه جزیره ایتالیا زندگی می کردند. اتروسک ها قدیمی ترین پروتزهای دندانی شناخته شده را ساختند و به نظر می رسد که یکی از اولین تلاش ها را برای ایجاد پل های دندانی داشته اند.

برخی از شواهد باستان شناسی اتروسک نشان می دهد که این پل ها جای دندان هایی را گرفته اند که به عمد برداشته شده اند. این بدان معناست که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باستان، قرن ها قبل از اوج امپراتوری روم دندان های بد و پوسیده را تشخیص می دادند، آن ها را برمی داشتند و جای خالی آن ها را با پروتزهای مصنوعی جایگزین می کردند.

پدر دندان پزشکی مدرن

در تاریخچه دندان سازی و دندان پزشکی آمده است که پزشکان تا اواسط قرن هجدهم توجه کمی به دهان و دندان داشتند. بیماری های دندانی تا حد زیادی توسط افراد غیر روحانی درمان می شد. بخش کمی از علم پزشکی مربوط به دندان پزشکی می شد تا این که در سال 1728، پیر فوچارد، اولین متن اصلی مربوط به دندان پزشکی را چاپ کرد. فاوچارد هر آن چه در مورد علم و هنر دندان پزشکی و دندان سازی می دانست را در یک کتاب واحد به چاپ رساند و پایه ای علمی برای یک تخصص پزشکی جدید ایجاد کرد و عنوان “پدر دندان پزشکی مدرن” را کسب کرد.

اولین های دندان پزشکی

سالهای 1839-1840 اولین دانشکده دندان پزشکی در آمریکا (کالج دندان پزشکی بالتیمو)، اولین مجله دندانپزشکی (مجله علوم دندان پزشکی آمریکا) و اولین سازمان دندان پزشکی ملی (انجمن جراحان دندان پزشکی آمریکا) را رقم زد.

اولین لابراتور دندان سازی

با پیشرفت و توسعه علم دندان پزشکی، برخی از دندان پزشکان فرآیندها و مهارت های خاصی را در ساخت دستگاه های پروتز ایجاد کردند. از آن جا که این مهارت مورد توجه و تقاضای دندان پزشکان دیگر بود، به سرعت پیشرفت کرد.

طبق شواهد و اسناد در تاریخچه دندان سازی، یکی از پزشکان که مهارت خاصی در ساخت پروتزهای دندانی داشت، دکتر استوو (Dr. Stowe) بود که در بوستون تمرین می کرد. وی در سال 1883 شروع به جدا کردن عمل دندان پزشکی خود از خدمات آزمایشگاهی کرد. سپس در سال 1887، دکتر استوو یک لابراتور دندان سازی در بوستون افتتاح کرد و بعدا پسرعمویش، فرانک اف ادی، به او پیوست.

ایجاد لابراتور دندان سازی به سرعت منجر به آموزش کارآموزان شد. وقتی کارآموزان مهارت های کافی را به دست می آوردند، لابراتور دندان سازی خود را افتتاح می کردند. از اینن جا رشد صعنت لابراتور دندان سازی آغاز شد.

ورود به دوران مدرن با سرامیک

پروتزهای دندانی مدرن همان عملکردهای دندان های ساخته شده توسط تکنسین های لابراتورهای دندان سازی در باستان را دارند، اما تفاوت آن ها از هر لحاظ مهم است. پروتزهای مدرن اغلب بر خلاف دندان های طبیعی و فلز، از سرامیک ساخته می شوند.

توسعه سرامیک در صنعت دندان سازی به سال 1889 بازمی گردد که چارلز اچ لند یک تاج پوشیده شده از ظروف چینی را معرفی کرد که از آن به عنوان “ژاکت” یاد می شود. این تاج های سرامیکی اولیه مستعد ترک خوردگی بودند، اما در دهه 1950، روش های ترکیب سرامیک به فلز ایجاد شد.

ظهور ایمپلنت های دندانی

همانند بسیاری از پیشرفت های علمی، کاشت ایمپلنت های دندانی کاملا تصادفی بود. در سال 1952، یک پزشک و محقق سوئدی بیان کرد که نمی تواند یک قطعه کوچک تیتانیومی را که در پای یک خرگوش قرار داده بود را از بین ببرد.

محقق سوئدی قطعه ی تیتانیومی را در پای خرگوش قرار داد تا بررسی کند که چگونه جریان خون بر ترمیم استخوان تاثیر می گذارد. با برداشتن فلز، او متوجه شد که تیتانیوم روی استخوان ذوب شده و نمی تواند آن را خارج کند.

 پزشک سوئدی دریافت که بدن می تواند حضور طولانی مدت تیتانیوم را تحمل کند. پس بنابراین می توان از تیتانوم به عنوان لنگر برای دندان های مصنوعی استفاده کرد.

نتیجه گیری

اگر قصد دارید که تکنسین یک لابراتور دندان سازی شوید، خوب است که از تاریخچه دندان سازی پیش زمینه ای داشته باشید.

در عصر حاضر، استفاده از ایمپلنت های دندانی در بیماران به بیش از 95 درصد رسیده است. اکنون تکنسین های لابراتورهای دندان سازی می توانند کاشت ها را متناسب با نیاز بیمار انجام دهند. آن ها از مواد متنوع که به زیبایی و کارایی مطلوب آن بستگی دارد، استفاده می کنند.

همچنین، دنیای دندان پزشکی موفقیت عظیم دیگری را در قالب ایمپلنت های هدایت شده دیجیتالی تجربه می کند.

با استفاده از ابزارهای مناسب، دندان پزشکان اکنون می توانند موارد را قبل از لمس بیمار، تشخیص داده و درمان کنند. این کار باعث کاهش حاشیه خطاها و نتایج غیر منتظره در حین جراحی می شود.