پریودنتیت، که بیماری لثه نیز نامیده می شود، یک عفونت جدی لثه است که به بافت نرم اطراف دندان آسیب می رساند. بدون درمان پریودنتیت می تواند استخوانی را که از دندان های شما حمایت می کند، از بین ببرد، که می تواند باعث لق شدن دندان ها یا از بین رفتن کلی دندان شود. بیماری پریودنتیت با وجود این که شایع است اما معمولاً قابل پیشگیری است. این بیماری اغلب در اثر نتیجه عدم مراقبت از دهان و دندان در افراد ظاهر می شود. برای کمک به پیشگیری از پریودنتیت یا افزایش شانس درمان موفقیت آمیز، حداقل دو بار در روز مسواک بزنید، روزانه نخ دندان بکشید و به طور منظم معاینات دندانپزشکی را در برنامه های خود داشته باشید. در این مقاله در رابطه با درمان پریودنتیت و علائم پریودنتیت اطلاعات مفیدی برای شما جمع آوری شده است، با ما همراه باشید.
علائم بیماری پریودنتیت
لثه های سالم سفت هستند و با ظاهر خوبی در دهان قرار دارند، رنگ لثه های سالم به صورتی رنگ نزدیک است و ممکن است در برخی افراد از رنگ لثه ها صورتی روشن تا صورتی تیره و در برخی دیگر قهوه ای باشد.
علائم پریودنتیت می تواند شامل موارد زیر باشد:
- لثه های متورم یا پف کرده.
- لثه های قرمز روشن، قرمز تیره یا بنفش تیره.
- حساس بودن هنگام لمس لثه.
- خونریزی لثه با کمترین تحریک.
- خونی شدن مسواک بعد از مسواک زدن.
- بوی بد و دائمی دهان.
- وجود عفونت بین دندان ها و لثه ها.
- لق شدن دندان یا از دست دادن دندان.
- احساس درد به هنگام جویدن.
- ایجاد فضاهای جدیدی بین دندان ها شبیه مثلث های سیاه.
لثه های عقب رفته
لثه‌هایی که از دندان‌ها جدا می‌شوند و باعث می‌شوند دندان‌ها بلندتر از حد معمول به نظر برسند، لثه‌های عقب‌رفته نامیده می‌شوند. لثه های عقب رفته باعث ایجاد تغییر در نحوه قرار گرفتن دندان هنگام گاز گرفتن می شوند.
چه زمانی برای درمان پریودنتیت به دندانپزشک مراجعه کنیم؟
دندانپزشکان عموما توصیه می کنند که همه افراد باید دارای معاینات منظم باشند. در صورتی که احساس کردید علائم پریودنتیت را در لثه های خود مشاهده می کنید فورا نسبت به درمان و دریافت مشاوره از دندانپزشک خود اقدام کنید، زیرا هر چقدر زود تر نسبت به درمان پریودنتیت اقدام کنید، شانس بیشتری برای کاهش آسیب های ناشی از این بیماری به دندان های خود خواهید داشت.
علل بروز پریودنتیت
در بیشتر موارد، ایجاد شدن پریودنتیت دراثر انباشت پلاک بر روی دندان ها ایجاد می شود. پلاک یک لایه چسبناک است که عمدتاً از باکتری ساخته شده است. در ادامه تاثیر پلاک دندان بر شکل گیری پریودنتیت توضیح داده شده است:
مصرف غذاهای حاوی نشاسته و قند با باکتری‌هایی که معمولاً در دهان یافت می‌شوند، پلاک روی دندان ها ایجاد می کنند. با دو بار مسواک زدن در روز و یک بار نخ دندان کشیدن این پلاک ها از بین می روند، اما پلاک های دندانی به سرعت برمی گردد، در نتیجه دائما باید به حفظ بهداشت دهان و دندان خود رسیدگی کنید.
اگر پلاک روی دندان‌ها بماند، می‌تواند زیر خط لثه سخت شده و به جرم دندان تبدیل شود. از بین بردن تارتار دشوارتر است. شما نمی توانید با مسواک زدن و نخ دندان از شر آن خلاص شوید – برای از بین بردن آن به یک تمیز کردن حرفه ای دندان نیاز دارید. از آنجایی که پلاک ها پر از باکتری هستند، هر چه مدت بیشتری روی دندان شما بمانند، آسیب بیشتری می توانند به دندان های شما وارد کنند.
پلاک می تواند باعث التهاب لثه، که خفیف ترین شکل بیماری لثه است، تبدیل شود. ژنژیویت تحریک و تورم بافت لثه اطراف پایه دندان است. التهاب لثه را می توان با درمان حرفه ای و مراقبت های دهانی خوب در خانه تا حدی کنترل کرد، اما فقط در صورتی که قابل درمان در منزل است که زودتر و قبل از تحلیل استخوان تشخیص و درمان شود.
التهاب لثه
یکی از دلایل بروز پریودنتیت، تحریک و تورم مداوم لثه است که در نهایت این باعث می شود که فواصل جیب مانند و عمیقی بین لثه و دندان ها ایجاد شود. این کیسه ها با پلاک، جرم و باکتری پر می شوند و با گذشت زمان عمیق تر می شوند. در صورت عدم درمان، این عفونت های عمیق باعث از بین رفتن بافت و استخوان های اطراف دندان می شوند. در نهایت ممکن است منجر به از دست رفتن یک یا حتی چند دندان شود. همچنین، التهاب مداوم می تواند سیستم ایمنی بدن را تحت فشار قرار دهد و باعث بروز سایر مشکلات در سلامتی شود.
عوامل خطر بروز پریودنتیت
عواملی که می توانند خطر بروز پریودنتیت را افزایش دهند، عبارتند از:
- التهاب لثه.
- عادات بد مراقبت از سلامت دهان.
- سیگار کشیدن یا جویدن تنباکو.
- تغییرات هورمونی، مانند تغییرات مربوط به بارداری یا یائسگی.
- استفاده تفریحی از مواد مخدر، مانند کشیدن ماری جوانا یا استعمال دخانیات.
- چاقی.
- تغذیه نامناسب، از جمله سطح پایین ویتامین C.
- ژنتیک.
- داروهای خاصی که باعث خشکی دهان می شوند.
- حضور در شرایطی که ایمنی بدن را کاهش می دهد، مانند سرطان خون، ایدز و یا شیمی درمانی.
- برخی بیماری ها مانند دیابت، آرتریت روماتوئید و بیماری کرون.
عوارض بیماری پریودنتیت
پریودنتیت می تواند باعث از دست دادن دندان شود. باکتری هایی که باعث پریودنتیت می شوند می توانند از طریق بافت لثه وارد جریان خون شما شوند و احتمالاً سایر قسمت های بدن شما را تحت تأثیر قرار دهند. به عنوان مثال، پریودنتیت با بیماری های تنفسی، آرتریت روماتوئید، بیماری عروق کرونر، زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد و مشکلات کنترل قند خون در دیابت مرتبط است.
جلوگیری از ابتلا به پریودنتیت
بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به پریودنتیت این است که عادت کنید از دهان و دندان خود مراقبت کنید. این روال را از سنین پایین شروع کنید و آن را در طول زندگی حفظ کنید. به کودکان خود از دوران کودکی آموزش دهید که با مسواک زدن سلامت دندان های خود را در آینده تضمین کنند.
مراقبت خوب از دهان بدان معناست که حداقل دو بار در روز – صبح و قبل از خواب – به مدت دو دقیقه مسواک بزنید و حداقل یک بار در روز از نخ دندان استفاده کنید. نخ دندان کشیدن قبل از مسواک زدن به شما امکان می دهد تکه های غذا و باکتری های شل شده را تمیز کنید. مراقبت خوب از دهان دندان ها و لثه های شما را تمیز نگه می دارد و باکتری هایی که باعث بیماری پریودنتال می شوند را از بین می برد.
ویزیت منظم دندانپزشکی، پیشنهاد می شود معمولاً هر 6 تا 12 ماه یکبار برای تمیز کردن و جرم گیری دندان های خود به دندانپزشکی مراجعه کنید. اگر عوامل خطری دارید که شانس ابتلا به پریودنتیت را افزایش می‌دهد – مانند خشکی دهان، مصرف برخی داروها یا سیگار کشیدن – ممکن است بیشتر به تمیز کردن حرفه‌ای دندان توسط دندانپزشک نیاز داشته باشید.
